Ahmadreza Khosravani – Dobare Mikhandam

تو نغمه‌ای بودی
که بغض حنجره‌ام
به اسم تو که رسید
ترانه‌خوان برگشت

پرنده‌ای بودی
که پشت پنجره‌ام
نشست و با دل من
به آسمان برگشت

رسیدی و چشمم ستاره باران شد
دمیدی و دنیا دمی درخشان شد
رسیدی و این شهر شبی گلستان شد
گذشتی و از نو دوباره ویران شد

نگو که از تو گذشتم
نگو دل از تو بریدم
به دست غم نسپارم
در این جهان پر از غم
کسی به جز تو ندارم
به حال خود نگذارم

هنوز اگر لب تو به خنده وا بشود
میان این همه اشک دوباره میخندم
هنوز اگر چشمت اشاره‌ای بکند
به سقف تیره شب ستاره میبندم

هنوز اگر نفست به باغ من برسد
بهار میرسد و جوانه می‌آید
هنوز اگر برسی دوباره در بزنی
هوای زنده شدن به خانه می آید

نگو که از تو گذشتم
نگو دل از تو بریدم
به دست غم نسپارم
در این جهان پر از غم
کسی به جز تو ندارم
به حال خود نگذارم