Azel – Darde Ghorbat

ای امان و ای امان / ای فغان و ای فغان
🎶
ریشه هایم را در آن خاک کهن بگذاشتم
کوله بار خاطرات کهنه را برداشتم
عزم رفتن کردم از آن سرزمین یادها
همچو کشتی پرتلاطم در میان بادها
🎵
چون پرستویی که از شوق سفر بی‌خواب بود
روز و شب در فکر کوچیدن بسی بی‌تاب بود
آن پرستویی که راه لانه را گم کرده بود
لیک از شوق سفر ترسش ز گم گشتن نبود
🎶🎶
چون سواری خسته تا آنسوی عالم تاختم
رفتمو کاشانه ام را جای دیگر ساختم
لحظه ها در غربتی بی انتها گم می‌شدند
چشمها در حسرت دیروزها پر می‌شدند
🎵
ای امان از درد غربت ای فغان از بی کسی
درد من از درد دوری بود و این دلواپسی
ای امان از درد غربت ای فغان از بی کسی
درد من از بی کسی بود و همه دلواپسی
🎶🎶
گاه در رویا به آن شهر قدیمی میروم
مست و سرخوش در میان کوچه هایش میدوم
در پی آن ریشه های محکم جا مانده ام
من بدون ریشه ام گویی که تنها مانده ام
🎵
پای برگشتن ندارم جسم و جانم خسته است
همچو سرباز اسیری دست و پایم بسته است
این چه ظلمی بود آدم بر بنی آدم نمود
سرزمین خاطراتم را چه کس از من ربود
🎶
ای امان از درد غربت ای فغان از بی‌کسی
درد من از درد دوری بود و این دلواپسی
ای امان از درد غربت ای فغان از بی‌کسی
درد من از بی کسی بود و همه دلواپسی