Mehdi Rozbahani – Telesm

زمین مث ما دوتارو ندیده
شاید بعد مام دیگه نبینه
دوتا متضادو کنار هم
که حس بینشون خیلی عمیقه
دعوا میکردیم هفته ای سه بار
ولی آخرش آشتی بود همیشه
تلخه ولی دیگه قبول کردم اینو که
آبو روغن باهم قاطی نمیشه

شبا بیرونم با تراپیستم
هرکاری میکنه سمت تو نیام
ولی فایده نداره حتی قرصا
فراموش نمیشی تا خودم نخام
نمیخوام هیچوقت بری اع یادم
منی که خریدم عطرتو
منی که بوش میکنم هرساعت
منی که میبوسم عکستو

خالیه جات اینجا وسط تاریکیه خونه
این خونه بعد تو طلسم شده مث زندونه

مامانت میدونس چقد میخامت
که نمیزاشت رابطمون کات بشه
چون میدونست پارتنر دخترش
حتی بیشتر اع خودش مراقبشه



شبا قایم میشدی تو تاریکی
با صدا نفسات میکردم پیدات
عیبامو میوردی بروم اما
من برام قشنگ بودن حتی عیبات

فدای لبات که داره ترک
فدای چشات که نداره سگ
ولی من هنوزم عاشقشم
دلم برا چشات میشه تنگ
فدای دستات جاشه رو صورتم
وسط دعوامون هر چکی که زد
فدای صدات فدای دلت
که میگیره هرشب ازین به بعد

دل من تنگه ولی چه فایده زد منی


سرفه میکردی میگرفت دلم
قربون ریه خرابت برم
فدای ترکاری روی لبت
لبات که ارامش میداد هی به من
دستات انگا مخدرن
که گرفتنش برام شده ممنوع
ویس خنده هاتو هنو دارم
خنده هات تنها دلخوشی من بود


منو ببخش اگه گاهی
عصبی بودم داد زدم سرت
عصبی بودنم تقصیر تو بود
ولی خب بیخیال فدای سرت
فدای سرت اگه بعدت
دیگه هیچوقت نشدم عاشق
نکردم اعتماد به هیچ بشری
حتی دختر شاهم باشه



هشدار گوشیم همون ویسته
که  صبخیر میگفتی با خنده
تا صدات میا میپرم اع خواب
برامم مهم نی که ساعت چنده
ولی آخرین بار ساعت 7 بود
کاش میدونستم آخرین باره
که تو بغلت شبش برد خوابم
چشام بعد اون شب همش بیداره