Mohamadreza Miremad – Sardaar

امیدم یار و سردارم
دل از مهرِ که بردارم؟
چه دردی امشب تا سحر دارم
ز این غم من سوزِ جگر دارم

چو بگذشتی از کنار من
برادر صبر و قرار من
جهانم تار و دلم روشن
ز طفل چشم انتظار من

تو رفتی از این خیمه گاه من
برادر ای یار و پناه من
تو دریایی و قطره ای آبم
ز شوق دیدارت چه بی تابم

امیدم یار و سردارم
دل از مهرِ که بردارم؟
چه دردی امشب تا سحر دارم
ز این غم من سوزِ جگر دارم

بنازم دست و رویت را
ببوسم من گلویت را
شجاعِ بی حریف من
عطا کن خاک کویت را

امیر این سپاهی تو
مرا آه و پناهی تو
تو رفتی تا که برگردی
در این ظلمت چو ماهی تو

تو رفتی از این خیمه گاه من
برادر ای یار و پناه من
تو دریایی و قطره ای آبم
ز شوق دیدارت چه بی تابم

امیدم یار و سردارم
دل از مهرِ که بردارم؟
چه دردی امشب تا سحر دارم

ز غم من سوزِ جگر دارم